"27 Mart 2015
Tarih, 27 Mart 2015 Cuma
Okan Üniversitesi Kadıköy otobüsü… Hani şu şehirlerarası otobüslerden…
Adam pis pis sırıtıp, otobüse biniyor ve kontağı çevirir çevirmez, bir solukluk zaman bile vermeden gaza basıyor.Sonuç… Köpeklerden birinin bedeni patlıyor ve iç organları dışarı çıkarak ölüyor. Diğeri ölümden beter durumda… (Az önce bu canı da kaybettiğimizi öğrendim.)
Bu kaçıncı vukuat?
O bölge köpekler için ölüm kampına dönmüş durumda. Kaçıncı kez yazıyoruz ve paylaşıyoruz. 6 Mart 2015 tarihinde yine bu mecradan Okan Eğitim Kurumları’nın Sokak hayvanlarına yaptıkları ile ilgili blog yazmıştım. Aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz.
Bu blog sayesinden birçok hoca ve öğrenci ulaştı. Üzerine bir de bu vahşet yaşanınca, mail kutum dolup taştı. Çünkü öğretmeni öğrencisi herkes çok korkuyor, hem köpekler için hem de kendileri için. Geçen hafta köpekleri beslemek bir kez daha yasaklatıldı. Okul dışında bile… Güvenliğe kesin talimat verilerek besleyenlerin uyarılması, engellenmesi ve isimlerinin yönetime bildirilmesi söylendi. Yani öğrenci ve öğretmenler fişleniyor. Varın fişlendikten sonrasını siz düşünün. Ortada korkunç bir tablo var. Gelen mesajlardan, maillerden, yaşadıklarımdan topladığım başlıklar:
“Okulun Gürsel Tur servisleri tarafından iki köpek ezildi. Biri öldü birinin durumu ağır. Okuldaki öğrenci ve öğretmenler okul dışındaki köpeklerin beslenmemesi için yine uyarıldı. Bu sefer güvenlik besleyenleri yönetime bildireceğiz dedi. Yemekhaneden insanlar kendi tabaklarındaki artık yemekleri alamasın diye sıkı denetim başladı. Amaç arazideki köpeklere olur da verirlerse diye… Okul içinde bir adam maaşlı çalıştırılmakta… Elinde iple yakaladığı her köpeği alıp meçhul yerlere götürmekte. Giden köpek geri gelmiyor.”
Okan İlkokulu yanındaki boş araziye koyduğum kulübeler bir gecede ortadan kayboldu. Bölgede besleme yapan Patiköy Gönüllülerinin Üniversite durağının arkasına koyduğu kulübeler bir gecede ortadan kayboldu.
Gizem Engin isimli bir öğrenci köpeklere ve köpekleri beslediği için kendisine yapılan muamele nedeniyle imza kampanyası başlattı.
Güvenliğe köpeklerde kullanılmak üzere elektroşok cihazı dağıtıldı. Okulun içinde altı yıl önce köpekler vurularak öldürüldü. Köpeklerin toplanması için devamlı barınak aranıyor ve köpekler toplatılıyor. Oysa bu köpekler küpeli ve küpeli köpekler yasalarımız gereği toplanamaz.
Şans eseri cumartesi günü okulun idaresinde çalışan M.D. isimli bir hanımefendi ile tanıştım. Nerede oturuyorsunuz ile başlayan muhabbet, benim iş yerim sizin evin orada, Okan Üniversitesinde, idarede çalışıyorum cümlesine vardı. Kendisi benim sokak hayvanları ile ilgili hassasiyetimi bilmediğinden “nasıl yaşıyorsunuz oralarda, biz okulca köpeklerden çok rahatsızız, şu hayvan sever dernekler de başa bela, okulun çevresinde istemiyoruz onları, korkuyoruz” dedi.
“Zaten bunlar şehir içlerinden araziye atıldılar, burada açlıkla, hastalıkla, soğukla, sıcakla mücadele ediyorlar, sizce daha nereye atılmaları gerekiyor” deyince ben, yutkundu.
“Daha uzağa” dedi, kendini zorlayarak. “Peki, siz korkunuzu tedavi ettirmeyi deneseniz” dedim. Boş boş baktı suratıma. Yani kulaklarımla da duymuş oldum, duruşlarını.
Bana yazılan maillerde hayvan dostuyuz, öğrencilerimizi bu bilinçle yetiştiriyoruz diyen okul, lafta “yok olsalar keşke” diyordu kısacası. Sonuç mu?
Bu bir soykırım… İstemediğini, korktuğunu yok et…
Hem de ben insanım ve önceliğim var sığlığında yaklaşımla. Biz dur demedikçe de; bu katliam şiddetini daha da arttırarak devam edecek."
